2020’nin En İyi Albümleri

İyisiyle, kötüsüyle ve çok daha kötüleriyle 2020’yi geride bıraktık. Ben olumlu bir Pollyanna olduğumdan en azından 2020’nin “iyi müzik” sunduğunu düşünüyorum. Gerek albümler, gerek ev konserleri kah coştuk, kah dayanamadık eski konserlere daldık.

İyi müzik demişken; gayet öznel bir “2020’nin En İyi Albümleri” listesi oluşturdum. Youtube versiyonu ise yazının sonunda!

Fiona Apple – Fetch the Bolt Cutters

Fiona Apple’ın 1996 tarihli Tidal albümüne aşığım. Çok ama çok ayrı aşığım bu yüzden Apple’ın her yeni çalışmasını fırında pişen pizzayı beklediğim gibi beklerim. Ağzım sulanarak, hayaller kurarak, heyecanlanarak… Neyse ki 2020’de güzel şeyler de oldu; Fiona Apple’ın yeni bir albüm çıkarması gibi! Apple’ın Los Angeles’taki evinde kaydettiği, sımsıcak, yakın bir arkadaşınızın ses kaydı gibi gelen bu tatlı albüm; “Shameika” ve “Heavy Balloon” şarkılarıyla oldukça kişisel aynı zamanda. Apple’dan başka kimse bu albümü yapamazdı. Zaten o yaptı ve gol oldu.

Dua Lipa – Future Nostalgia

70’leri severim, Madonna’nın “Confessions on a Dance Floor”una taparım… Dua Lipa kızımız da bu ikonik albümü almış ve kendi tarzında şarkılarla uyarlamış. Albüm bence muhteşem. Sadece iki negatif yorumum var. İlki, şarkıların hepsi için “Bunu Madonna söylese ortalık inler” demeniz. Her şey ses değil, her şey kesinlikle “o his” çünkü ve Dua Lipa’cığımız fazlasıyla his yoksunu görünüyor ateşli bir disko kraliçesi olmak için. İkinci eleştirim ise albümde belirli şarkılar için yapılan mix’lerin artık kus getirmesi. Neyse çok negatife daldık, günün sonunda Dua 2020’nin en iyi üreten ve çalışan ismiydi; bu listede bu güzel albümle olmayı hak ediyor.

Ayrıntılı inceleme için>>> Karantina Döneminin En İyi Albümü: Dua Lipa – Future Nostalgia

Run The Jewels – RTJ4

Run the Jewels kesinlikle her sezonunda muazzamlığa biraz daha ulaşan diziler gibi. Her albümde üstüne çok daha iyisini koyuyorlar. Bu albüm de 2020’de vazgeçemediklerimden oldu. Akıllı, acımasız ve şiddetli!

RTJ albümlerinin en güzel yanı da albüm gibi olmaması; kaçıncı şarkıda olduğunuzu asla anlayamıyorsunuz. Devasa uzunlukta tek bir harika şarkı gibi. Bu da doğru zamanda harika şekilde kapılıp gitmenizi sağlıyor. Altyapılar muazzam; bu yüzden bu old school albüm 2020’nin en iyilerinden biri.

“they promise education but really they give you tests and scores”

Miley Cyrus – Plastic Hearts

“Rock dönemine” güvenle adım atan Miley, bazen önceki albümlerini rahatsız eden beceriksizlik ve yanlış adımları savuşturan bir iş sundu bize. Cesur bir hamle, harika tanıtım kampanyaları, sesinin ve tavrının rock parçalarına yakışması derken; nur topu gibi partilenecek bir rock albümümüz oldu.

Albümde Dua Lipa ile düeti Prisoner favorim; 80’leri sevmediğim halde bu parça herkesin içinde bir yerlerde gizlenmiş bir 80’ler parti kızı olduğunu kanıtlıyor! Bunun dışında albümde karavana yok; Cyrus ise Bonnie Tyler ve Stevie Nicks karışımı gibi; bu da dinlemeye doyamamanıza sebep oluyor. Dilerim Cyrus kızı bu tarza devam eder!

Pearl Jam – Gigaton

Karantinanın başlarını geçirdiğim bu albüm; o karanlık döneme hızır gibi yetişmişti. Pearl Jam yine bir okyanus gibi bu albümde, zaman zama hiddetli zaman zaman çarşaf gibi.

Uzun süredir hayranları memnun etmek ve miraslarına sadık kalmak arasında bocalayan Pearl Jam; bundan sonrasında ne olacağını kendilerinin de bilmediği bir yolculuğa çıktı bu albümle. Dinleyin, dinletin.

Ayrıntılı inceleme için>>> Karantinada En Çok İhtiyacımız Olan Şey: Pearl Jam – Gigaton

Ashton Irwin – Superbloom

5SOS’un bateristinin güzel bir rock albümüyle geleceğini kim tahmin edebilirdi? Aslında kendisini uzun süredir Instagram’da takip eden biri olarak Soundgarden takıntısını gördüğümden beri ben tahmin edebilirdim.

Superbloom ham, gerçek ve dikkat çekici bir albüm.90’ların alternatif rock sound’undan içten ve güçlü şarkı sözlerine kadar, bu albüme mutlaka şans vermeniz gerekenler arasında.

Rina Sawayama – Sawayama

Bu Japon-İngiliz harikası; bu listede olmayı sonuna kadar hak ediyor; ben de artık bir Rina Sawayama hayranıyım! 2000’lerin başlarındaki anaakım pop, nu-metal, rock, R&B ve dance-pop’undan ilhamını alan Rina; bu debut albümüyle ortalığı dağıttı diyebiliriz. Sözleri zeki, eğlenceli ve derin; üstüne bu saydığım muazzam dönemin altyapıları eklenince tadından yenmiyor. Rina; karizması ve zekasıyla ilerleyen yıllarda kesinlikle daha fazla görmek istediğim bir isim.

The Weeknd – After Hours

The Weeknd’e bayılmıyorum ama 1- annem bayılıyor ve ona saygı duruşu yapmak istedim. 2- arkadaşlarım da biraz bayılıyor. 3- başarılı bir konsept yaptı, 80’ler üzerinde eğreti durmadı. Sırf bu yüzden bile 2020’nin bu en kendine has işlerinden birini kutlamak gerekiyor.

Bu albüm kendince hem avantaj hem dezavantaja sahip. Dezavantajı şu; pandemide çıkan her albüm bir şekilde sosyal mesafe ve “ev sıcaklığı” konseptine uygundu; evet Miley Cyrus’ın albümü bile! Ama bu albüm ve yarattığı evren pandemide gitmedi. Avantajı ise Bay Haftasonu’nun ultra tembel ve sıfır fiziksel hareket bir insan olması; pek sosyal olmaması… Bu yüzden pandemi boyunca izlediğimiz sosyal mesafeli performansları ve sıfıra yakın PR süreci eminim ki onu memnun etmiştir.

Halsey – Manic

Halsey’i seviyorum ama her neyi başaramıyorsa hep doğru türü seçememesinden başarıyor. (Hoş, kız 2020’nin en çok dinlenenlerinden oldu ne başarısızlığından bahsediyorsam?)

Doğru parçalarla tüm o asilik katsayısıyla yeni Alanis Morisette olabilir; içerisinde Alanis’ten de katkı olan Manic albümü de bunun kanıtı. Acilen düz pop veya AVM müziklerinden uzaklaşıp komple bu konsepte kafa yormalı, yol almalı. Manic albümü dilerim ki tüm bunların başlangıcıdır, sıkıcılıktan uzak bu albüm 2020’nin en hoş şeylerinden biriydi.

Jessie Ware – What’s Your Pleasure?

İngilizler yine yapmış. Diyeceklerim bu kadar ancak keşke hak ettiği değeri görse Jessie Ware ablamız. Sesi olsun başarılı dans şarkıları olsun; size evde “death drop” yaptırabilecek kadar başarılı.