KONTRAPLAK’TA RECORD STORE DAY

Çok beklediğimiz Nisan’ın o 3. haftası nihayet geldi ve güneşli güzel bir İstanbul gününde (nihayet!), yola düştük güzel plaklara kavuşmak üzere. (Mani mi yazıyorum yahu bu cümle neden böyle oldu?)

Tamam belki bi’ Third Man Records‘larımız ya da (arşiv sıkıntısından) o güne özel üretilmiş kayıtlarımız yok (henüz?) ama yine de tüm bunlar Record Store Day‘i kutlamaya engel değil. Hele de bunu gayet başarılı şekilde ülkede kutlayan firmaların varlığı düşünüldüğünde, neden kutlamayalım değil mi ama?

İşte bu Record Store Day‘i en “hakkıyla” kutlayanlarından biri de Kontra Record Store (ya da diğer adıyla Kontra Plak). Beyoğlu’ndaki bu plak mabedi, Record Store Day etkinliği kapsamında oldukça güzel bir iş ortaya koydu 18 Nisan’da. Aşağıdaki etkinlik rehberinden de görebileceğiniz gibi Babylon‘un da içerik olarak katkıda bulunduğu bu günde, bir hayli “sağlam” bir Record Store Day kutlaması yaşandı.

Jane Birkin’i tespit ettik mi orada? Güzel.

Şimdi hemen o anlara dönüyoruz (Burada bir flashback efekti var, ışıklar falan patlıyor sayın seyirciler)

En başta Galatasaray Lisesi’nden aşağıya inerken çok mutlu oluyorum, zira plak seven bu kadar çok insan görmek… En azından bugün için yollara düşmüş o kadar insan görmek? (İşte en başından beri sorunum bu, hep “herşeyi sadece ben” sanmak. Bu arada yazı giderek kendime bir mektup haline dönüşüyor.) Tepemizde bu kadar parlak bir güneş de varken, keyfimiz de iyice yerine geliyor zaten.

Veeee elimde görmüş olduğunuz Pearl Jam plağı sadece 999 lira!

En sonunda Kontra Record Store‘a varıyor ve dalıyoruz. Bu kez gitmeden önce ne alacağım konusunda oldukça kararlıydım. Pearl Jam! Kalabalığın da etkisiyle kendi manuel arayışıma son verip Pearl Jam plağı soruyorum. Seçeneklerim karşıma geliyor. Backspacer ve Lightning Bolt. İki albüme de bittabii aşığım diğer her PJ albümüne hissettiğim gibi… Ancak tercihimi Backspacer’dan yana kullanıyorum. İlk çıktığı günden beri kapak tasarımı ve albüm için yapılan çizimleriyle çok beğendiğim bir işti. Dolayısıyla bir saniye bile düşünmüyor ve elimde Backspacer ile kasaya yöneliyorum. (Aslında beni bıraksalar belki de dükkanı satın alacağım ama maaş gününün sonrasında abartmanın hiç alemi yok. Değil mi ama?)

Yahu bu kız aslında mutlu, neden böyle çıkmış ki acaba?

Bu sırada Ceylan Ertem nedeniyle Kontra Plak daha da doluyor, hatta taşıyor.

Elimizde plaklarımız ve biralarımızla dışarıda kaldırımda oturanlar arasına katılıyoruz. Biraz daha güneşin ve bu güzel gün için toplanan insanları görmenin keyfine ulaştıktan sonra bir sonraki rotamıza yol almak üzere ayrılıyoruz.

Sonuç olarak burada her ne kadar “geniş özet” olarak anlatsam da ortada gayet başarıyla kutlanmış bri RSD15 var. Bundan sonraki yıllarda kutlanacak RSD’leri düşünemiyorum bile. Müzikseverlerin bu günleri desteklemesi ilerleyen zamanlar için umut veriyor.

Plakla kalın efendim, tabii ki bir tek RSD’ler ile sınırlamayın kendinizi, her daim plakla kalınız…