Buraya ne yazacağımı bilemiyorum. Böyle bir yazıya bu şekilde başlamam da koskoca bir rezillik de, neyse bu kısmı sonraya bırakıyorum. Ama gerçekten, ne diyebilirim ki? Burada 18 yaşımdan beri yazıyorum. Burası benim günlüğüm gibi. Aradan geçen yıllar hızlı veya yavaş da geçmedi. Öyle çok spesifik bir şey yok yani. Ama asıl özel olan şu. 30’uma girerken pişmanlık duyduğum tek bir şey var mı? Cevap: HAYIR.
İşte bu yüzden üzülmek yerine (ki üzülecek bir şey yok ama şu anki trendlere göre 30 yaşınıza girince mezarlık falan bakmanız gerekiyor) inanılmaz heyecanlıyım bu yeni yaşım için. Bir kere bir yaş grubunun herhangi bir taraflarında değilim. Bu yeni bir başlangıç, yeni bir “milestone”.
Şu anda tam Rachel Green’in Friends’te 30. yaşını kutladığı yerdeyim. Öte yandan…
Hem Carrie Bradshaw’ın Sex & The City’deki ilk sezonuna hem de Kate Moss’un fıttırı fıttırı Glastonbury topraklarını arşınladığı party girl era’sına kocaman 2 yılım daha var? Evet bu 2 koca yıl mevzusu içimi ferahlatıyor tabii ki ama bu iki yılı yatarak geçirmemeliyim ki artık istediklerime kavuşayım.
Tam da hiçbir şeyin beni artık tatmin etmediği, heyecanlandırmadığı böyle bir dönemdeyken tekrardan ateşimi bulmuş gibi hissediyorum. E izninizle bilmem kaç yıllık bu blogu biraz da manifest defteri olarak kullanayım.
Öncesinde bu doğum günüme özel yaptığım playlist’i de kondurayım şuraya, manifestlere öyle devam edelim.
Multibabydoll Özel 30 Yaş Playlist’i:
Şimdi gelelim, 30’dan 31’e kadar (bakın Carrie bile ilk sezonda 32 dedik ama hayır, yaymak yok, 2 değil 1 yılda halledeceğim hepsini) neler olsun istiyorum, neler yapacağıma inanıyorum…
Daha Çok Daha Çok Daha Çok Konser
Benim bu blogu açmamın ilk nedeni, 18. yaş günümde gittiğim Guns N’ Roses konseriydi. Bende ateşi sağlayan şey müzikti ve müzik eksildikçe benim de yakıtımın eksilmesi normal. Geldiğimiz şu noktada gittiğim konser sayısının yılda 1-2’ye düşmesinin ana nedenlerinden biri tabii ki ülke ekonomisi olabilir ama ülke dışına çıkacak şartları sağlayıp buraya bağlı kalmamam lazım. Bu da bizi bir sonraki maddeye götürüyor.
E artık vize al be Multi!
Tamam artık güldük eğlendik (belki ağladık, yani sadece ben ağladım) ama artık UK vizemi alıp istediğim gibi girip çıkmam gerekiyor. Gözde’ciğime söz verdim, Haziran-Temmuz 2025’te oradayım. Sırasıyla Wimbledon, Silverstone GP, Glastonbury ve benim doğum günümü kutlayıp olayı kapatacağız.
Ayrıca oturum almayı düşündüğüm yerleri de halletsem fena olmaz.
Glastonbury Festival
Hadi festival konusunda biraz daha spesifik olalım. Ben elimde bardağımla bir Kate Moss pozu veremeyecek miyim? Vereceğim tabii ki! Sırf bunun için aldığım Hunter çizmelerim aradan geçen yıllarda sağlamlığını kanıtladı ama teşekkürler, bir de İngiltere çamurlarında denemem lazım.
Silverstone GP’ye Gitmek
Benim artık insanların kafasını Formula 1 ve Toto Wolff ile sosyal medyada şişirmeyi bırakıp gidip yerinde izleyip, dönüp bir de o şekilde şişirmem gerekiyor bilmem anlatabildim mi? Orada ne giyeceğimi şimdiden düşünmem lazım. Herkesi şaşırtarak biraz clean girl sularına girebilirim…
Ehliyeyini Al Artık Multi!
Ehliyetimi alacağım… Aldım, benim oldu bile. Bu iş çok uzadı. YETO! 5. sınavda benim o ehliyet artık. Sonra size aynen böyle Hannah Montana pozuyla gülümserim.
O Ödülü Alacağım
Bu aralar işimle ilgili bir She’s Mercedes/She’s Mentoring diye geçen bir sistemdeyim. Benim gibi 30 girişimci daha var ve Eylül’de kazanan 3 kişi açıklanacak. Aslında istediğim şey para değil, o “kazandım” gücü. Ben güce bayılıyorum arkadaşlar ya. Halsey’nin de dediği gibi cidden “if i can’t have love i want power” yani. Neyse konı bu değil. Benim kazananlardan biri olmam lazım! Ki ilginç bir şekilde cidden olumlama kafasında da söylemiyorum, bence ben kazanacağım?
Discord ve Ötesi
Benim son bir kaç aydır en büyük şansım TikTok’a girmem ve oradaki aynı kafada olduklarımızla Discord açmamız oldu. Asla böyle olacağını düşünmemiştim ama cidden tam anlamıyla “safe place” haline dönüştü orası. Okulun gizlice sigara içilen alanı gibi ya da iş yerlerinin sigara molası verilen yerleri gibi. (ki sigara kullanmıyorum?) Hepsi o kadar birbirinden birikimli o kadar harika insanlar ki… Dolayısıyla artık orada büyüdükçe daha fazla şeyler yapmak istiyorum. Discord’dakilere özel yenilikler, yayınlar ve hatta yine oradakilere özel marka indirimleri vs. peşine düşeceğim. Aklımda o “safe place”i besleyecek çok güzel şeyler var.
Daha Fazla Yazı Yaz
Benim bu yazma tutkumun genel sebebi 10 yıl önce de dediğim gibi Carrie Bradshaw’dı zaten. Şu an geldiğim noktada Carrie hedefine son 2 kalmışken yazı sistemimi düzene oturtup tekrar deli gibi yazsam fena olmaz. (ki hakkımı yemeyin, son bir kaç aydır harika bir tempoyla yazıyorum.)
Daha Fazla Alışveriş
Çünkü biliyorsunuz: The world is not enough!
Arkadaşlarınla Daha Fazla Zaman Geçir
Arkadaşlarım, benim bu hayattaki en en en en büyük şansım. Onlara tapıyorum. Bayılıyorum. Hepsinin benden uzakta olması da (ya da benim çok uzakta olmam) hayattaki dezavantajım. Ama artık bunu çözüyorum. Teşekkürler.
Dev Parti Zamanı
Eğlenceden anlarım, iyi müzikten de. Bu satırları okuduğunuza göre zaten bizi bir araya getiren şey de bu. İşte bunun bizi birleştireceği anlar yaratmak isterim. Sırf Y2K pop hitleri ya da nu-metal geceleri gibi konseptlerde güzel partiler düzenlemek istiyorum. Eminim deli gibi eğleneceğiz!
Monaco – New York – Londra
Bu dilek için daha fazla bir şey yazmaya gerek yok biliyorsunuz…
Gitar Gitar Gitar!
Direkt ürün isteği gibi oldu ama daha çok gitar alıştırmalarıma daha disiplinli devam etmeyi istiyorum. Çok güzel ilerledim ama artık evdeki emektarı da emekli etmenin zamanı…
You better work bitch!
Ünlü düşünür, anamız Britney Spears’ın da dediği gibi:
“You want a hot body? You want a Bugatti?
You want a Maserati? You better work bitch”
Yani kurduğum tüm işler, tüm konular için deli gibi çalışmalıyım. Sonrasında tüm bu isteklerin seri akacağını da biliyorum.
Bundan sonraki yazılarımı size yeni yaşımdan yazmak için sabırsızlanıyorum. Sizi seviyorum!
Müşra Demir
